Over soldaten, kapotte geweren, 1000 eilanden en koeien melken...

Hallo,

Al bedankt voor de eerste enthousiaste reacties, en we zijn nog niet echt begonnen. Jullie krijgen allemaal ne 'vind ik leuk', maar dat werkt niet met het reislogger programma. De eerste nacht is zoals vaak eentje van veel wakker worden, naar de wekker kijken, 'oei, is het nog maar zo laat?', het biologisch klokje is de 6 uur tijdsverschil nog niet gewoon...

Na het ontbijt vertrekken we vanuit Toronto richting Kingston. We nemen tijdens de ochtendspits de ring van Toronto. Alles gaat verbazend vlot. Het is heel druk, maar de wegen zijn er aan aangepast. Al snel rijden we op een rustigere snelweg.

In Kingston bezoeken we Fort Henry. Een Engels fort dat op de kruising van het Rideau kanaal, St Andrew River en lake Ontario werd gebouwd. Het fort is zo gemaakt dat het ingegraven ligt in een heuvel zodat het door de toenmalige vijand (de USA) niet kon worden gezien. Het grappige is dat het nooit werd aangevallen. Vandaag kan je de militairen zien trainen (eigenlijk jobstudenten). Er worden rondleidingen gegeven en parades gehouden. Er is ook een soldaat die het wapentuig van die tijd toont. Zijn pak is gemaakt van wol en door de tropische hitte druipt hij van het zweet. Hij schiet met een oud geweer een losse flodder af en het ding valt uit elkaar... aan zijn reactie te zien was dat niet echt de bedoeling. We rijden verder, maken een wandeling in Gananoque, een leuk stadje aan de St Lawrence. Als we in het hotel komen gaan de hemelsluizen open en we worden getrakteerd op een ware plonsbui. 8 uur, tijd om te gaan eten. Wat blijkt : 8 uur is het sluitingsuur van de restaurants hier. Gelukkig vinden we er nog eentje open. Als we terug zijn zien we dat Kobe Indische foto's heeft doorgestuurd. We zijn blij iets van hem te horen!

Na een lekker nachtje slaap vertrekken we voor een boottochtje op de St Lawrence. We zijn in het gebied van 'the 1000 islands'. We zien fantastische villa's langs het water. Sommige eilanden zijn privé bezit en ook daar staan blokhutten en villa's. 

Verder naar Upper Canada Village, een soort Bokrijk. Er zijn heel veel figuranten in de verschillende huizen en ook alle machinerie is in werking: de korenmolen, de spinnerij, de zaagmachine etc. Een oud vrouwtje gaat helemaal op in haar rol van boerin. Ze vertelt aan haar buurvrouw  dat er in het woud hout wordt gekapt. Heel wat mannen zijn daar om er een centje bij te verdienen . Ze heeft gehoord dat er ook 'loose women' zijn. Als ik vraag waar de werkzaamheden plaatsvinden en dan aanstalten maak om naar buiten te lopen is de sfeer compleet.

We mogen een koe melken, en we slagen er alle vier in om wat straaltjes tevoorschijn te toveren! Applausje graag!!

Voor ons vertrek worden we nog getrakteerd op een zangstonde. Echt leuk.

Nog anderhalf uur rijden en we komen aan in Montréal. Ons hotel ligt midden in het centrum en alweer zijn we sneller in het centrum van deze grote stad dan dat we in het  centrum van Kortrijk zouden geraken... een tipje voor onze politici : het is gewoon een kwestie van infrastructuur!

We maken een avondwandeling. Er hangt hier een leuke levendige sfeer, niets bedreigends, iedereen is vrolijk. 

Morgen bezoeken we de stad. Het verslag hiervan lezen jullie in het vervolg.

Slaapwel, alhoewel, het is stilaan tijd dat jullie nu opstaan!

Groetjes van de Leielanders (-1)