Jungleavonturen en vertrek
Hola,
we zijn inmiddels terug in Lima, mét snel internet. Hier ons laatste verslagje vanuit Peru, de rest zullen jullie uit onze mond moeten horen...
Eergisteren : de kaaimantocht valt eigenlijk een beetje tegen. We varen met de boot de Tambopatarivier op. Hier en daar zien we de ogen van een kaaiman, maar het is niet echt spectaculair. Het mooiste moment was toen de motor van de boot werd stil gelegd en we in het donker over de rivier dobberden.
Gisteren : We moeten van gids Daniël alweer vroeg opstaan. Te vroeg, want we moeten ons 'toilet' in kaarslicht maken. Je moet echt eens uw ochtendritueel afhaspelen met kaarslicht, het loont de moeite! Maar goed, eigenlijk hebben we wel geluk, de meeste lodges hebben geen warme douches en slechts enkele ogenblikken per dag stromend water, wij hebben dat alles wel! Vanochtend gaan we naar de parrot clay lick. De papegaaiachtigen uit het oerwoud komen hier mineralen likken uit de aarde. We nemen na een tocht over de rivier en een wandeling van 45 minuten door het woud plaats in een schuilhut vanwaar we de dieren kunnen observeren. Onzen Jeff is een echte expert in het woudlopen, is er een brugje in houtstammen, dan schiet zijn been er tussendoor, met zijn fotostatief blijft hij overal achter hangen. Als we aankomen is er geen enkele papegaai te zien. Hilde ziet plots enkele groene stippen. het blijken 3 groene parkieten te zijn. We blijven wachten en wachten. En dan horen we gekrijs. Daniël heeft een sterke verrekijker en hij richt deze op een boom. Er zit een papegaai 'een macaw'. Deze dieren zijn tot één meter groot! Het is een kleurrijk exemplaar met vooral rood en blauw. Na een tijdje komen er meer. De stilte wordt verbroken door het gekrijs, ze vliegen meestal per twee af en aan. Deze dieren vormen koppeltjes en blijven dit hun leven lang, ze kunnen tot 100 jaar oud worden. We genieten een hele tijd van het kleurrijke schouwspel.
In de namiddag gaan we naar een ander uitkijkpunt : de 'mammal clay lick'. Ook grote zoogdieren likken en eten blijkbaar van de modder. Ook nu weer lopen we een hele tijd door het oerwoud tot we bij een andere schuilhut komen, en weer moeten we hetzelfde ritueel ondergaan : wachten. Maar ook dat wachten wordt beloond : we horen gebrom en krakende takken : 'wild boars' zegt Daniël. Het is ongelooflijk hoe deze kerel het woud en zijn geluiden kent;, telkens weer ontdekt hij vogeltje zus of zo, ziet hij als eerste apen tussen de takken, ziet hij een tarantula of een termietennest. En ook nu heeft hij gelijk, vanuit het niets komen verschillende wilde zwijnen aangelopen. en het zijn niet zo'n lieverdjes als uit onze Ardennen, ze zijn een kleine meter hoog, hebben woeste koppen en zien er niet echt sympathiek uit. Teketeketeketek! Jeff schiet foto's alsof hij met een machinegeweer aan de slag is. Onze namiddag kan niet meer stuk. We vertrekken terug naar de Refugio, het wordt alweer stilaan donker. Morgen vertrekken we naar Lima...
Vandaag: we moeten terug vroeg uit de veren voor een boottocht van 2,5 uur en een busrit van 45 minuten. Afscheid vanJeff, Kathlyn en Daniël. Terug naar een andere jungle : Lima! We zijn mooi op tijd voor de vlucht. In de luchthaven zijn enkele douaniers druk bezig om paaltjes met linten te zetten om een aanschuiflijn te maken. We genieten van het schouwspel. Eerst discussiëren ze over de juiste plaats van de paaltjes. Als ze het daarover eens zijn, en de paaltjes en bijpassende linten hebben geplaatst, stellen ze vast dat de ene paaltjes zilverkleurig zijn, de andere zwart. De helft van de paaltjes worden terug verplaatst zodat enkel,de zwarte overblijven. Ze zijn daar toch wel een klein uurtje mee bezig. Grappig. De eerste toeristen melden zich aan en eentje kruipt onder de linten door, zonder iemand voor te steken. Een douanier steekt een vermanend vingertje op... Op het vliegtuig maak ik kennis met een Nieuw-Zeelander. Hij zit in de mineralenbusiness. Vanuit Lima rijden we naar Miraflores We doen onze inkopen, zodat er toch enkele flessen Pisco mee de lange vlucht naar België kunnen maken. We lezen nog wat op het internet over de voorbereidingen voor de koningskroning van morgen. Wereldnieuws, maar niet hier in Peru, geen enkel TV-programma besteedt daar ook maar enige aandacht aan.
Zo, net nog een ceviche gegeten, morgen vliegen we terug. Bedankt iedereen voor het meevolgen van onze reis, hopelijk hebben jullie er van genoten.
Tot binnenkort!
De Leielanders!
Bedankt om jullie reisverhaal op de voet te hebben mogen volgen. 'k Genoot er van !!
Veilige terugreis !!
Catherine
Hopelijk verloopt de reis vlot , niet te vermoeiend.
Bedankt dat we met veel anderen een idee van Peru hebben.
Tot in de thuishaven waar elkeen op zijn manier over Peru vertelt.
Blij van jullie weldra te zien. moe
Zelf héél wat opgestoken over Peru en zijn cultuur. Ik vermoed dat dit één van jullie meest interessante reizen zal geweest zijn of heb ik het verkeerd voor ?
Alvast goeie thuiskomst.
en ondertussen is onze prins Filip koning geworden !!!
Een aanrader!
groetjes,
De Leielanders