bye bye Ottawa en de dolle avonturen van de Leieland-rafters

Hi guys,

How is everybody doing?

Hier een update vanuit Canada. We starten de dag met het 'Nature' museum. Veel interactieve presentaties en dus leuk om te doen. Vervolgens gaan we naar het war museum, een immense plaats die je meeneemt op een wandeling door de Canadese geschiedenis en de vele oorlogen die ze hebben gevoerd. Passchendaele is hier zelfs nagebouwd. Echt de moeite, we zijn er enkele uren zoet mee. Na het middageten bezoeken we nog het air en space museum om dan onze weg te vervolgen naar Pembroke. 

Morgen staat nl. één van de hoogtepunten op het programma : raften. De raftingplaats ligt op weg naar ons hotel en we gaan even langs om de site te verkennen. We worden er heel hartelijk onthaald en we kunnen al 'the paperwork' doen, dan gaat het morgen vlotter. Onder paperwork moet je verstaan : een heleboel kleine lettertjes ondertekenen dat je weet wat je gaat doen en dat het dangerous is, dat er beren je kunnen opeten , dat je je nek kan breken etc.  Kortom, dezelfde troep die je kan terugvinden op bijsluiters van geneesmiddelen. Ze dekken zichzelf in. We zijn weer verantwoord bezig! We krijgen de raad om geen katoenen t-shirts aan te doen, daar de stof moeilijk droogt en we koud kunnen krijgen. Oei, zondagavond, waar vinden we nu nog iets anders om aan te trekken?  We passeren een Walmart. Deze is open tot 10 uur, ook op zondag. We vinden al snel synthetische sport t-shirts en shorts. Ze hebben allemaal dezelfde kleur. Morgen gaan de Leielanders in uniform raften! Vervolgens verder naar Pembroke, een slaperig stadje naast de machtige Ottawa rivier. We slenteren nog wat door het stadje, aan de waterfront staat een kiosk waar een bandje muziek speelt. Net als we gaan luisteren starten ze met hun laatste nummer. Dan maar iets eten en naar bed.

En nu : klaar voor het grote avontuur. We rijden terug naar de raftingplaats. Hilde is geen waterrat en gaat niet mee. Daar aangekomen maken we dat alles goed vast zit, vooral de brillen. Ik geef mijn autosleutels af zodat ik ze niet kan verliezen. Doordat the paperwork al gedaan is hebben we tijd om te relaxen, er is koffie, thee,... We doen een ping-pong toernooi waarin Anton ons verslaat. En dan is het tijd voor de safetybriefing. We gaan niet  naar een pretpark, waar alles gecontroleerd is maar naar de echte natuur. We krijgen een  veiligheidshelm, een paddle en een reddingsvest. Dan vertrekken we met een schoolbus  (zo'n authentieke gele zoals in de films).  Op de startplaats liggen er verschillende rafts klaar. We varen met nr 6.  Een 12 persoonsraft. Er zijn ook 6 persoons, maar dat is voor het extreme werk. Anton en Willem zitten vooraan en ze moeten het roeitempo aangeven, ik zit op de 2e rij. We leren al snel onze bootgenoten kennen. We krijgen van gids John nog wat veiligheidsinstructies en wat we moeten doen als er iemand (of wijzelf) uit de raft wordt gekatapulteerd. We leren ook de verschillende moves, afhankelijk van wat er gebeurd. Spannend!

En dan komen we bij de eerste rapids. De boot duikt het bruisende schuim in, en we maken kennis met de kracht van het water. We keren een paar keer terug in de rapid om te surfen op de golven. De rapids hebben leuke namen zoals 'colosseum', 'dogs leg' ,'butchers knife' en 'butchers block'. Klink allemaal geruststellend! We passeren nog enkele rapids en gaan dan eten. Er wacht ons een barbecue met hamburgers en hotdogs, maar het smaakt heerlijk. Volgende stop is een rotsblok waar we mogen vanaf springen. Ik ben bang voor mijn bril en doe het niet, Anton en Willem wel. Na hun sprong komen ze een 10tal meter verder met hun hoofd boven. En dan keihard zwemmen  om aan de kant te geraken. Willem doet het zelfs nog een 2e keer. 

We varen verder en klieven door de rapids. De laatste rapid is een specialleke, er is mogelijkheid om met de boot terug te varen en er horizontaal in te gaan liggen. Degenen die vooraan rechts in de boot zit krijgt de volle lading. En wie zit daar? Den Anton! Ik zie nog net zijn hoofd heen en weer gaan boven het schuimende water, voor de rest is hij verdwenen tot de boot weer uit de rapid geraakt. Dolle fun, we schateren van het lachen. Bij een 2e passage verdwijnt hij helemaal onder water maar hij houdt zich goed vast en als de boot terug boven de golf uitkomt zit hij kletsnat in de boot. We gaan voor een derde passage. En dan gebeurt het. De golf overspoelt de boot en Anton wordt door het krachtige water uit de boot getild. Ik kijk direct rond waar hij bovenkomt maar zie hem niet. De seconden lijken minuten. Opeens komt hij proestend boven. Hij was onder de boot terechtgekomen en had zich een weg moeten zoeken om er onderuit te komen. Willem houdt het hoofd koel, rijkt hem de roeispaan aan, zoals we geleerd hebben, en sleurt hem terug de boot in.  Oef, avontuur goed afgelopen. (als we terugrijden naar het hotel bespreken we het voorval. Toen we aan  Anton vroegen waar hij aan dacht toen hij onder water spartelde zei hij kurkdroog ''ik dacht, moet ik nu zo aan mijn einde komen?")  Niet dat het hier snel zo zou aflopen, er zijn heel wat veiligheidsmaatregelen, de boten wachten op elkaar om eventuele drenkelingen op te pikken, er zijn ook  nog speciale kajaks met redders die meevaren.Veiligheid voor alles! We zijn bijna aan het einde  van de tocht, wie wil kan nog wat zwemmen(Willem), onderweg hebben we wat wildlife gezien : arenden, havik, groundhog, bever, een wilde kalkoen die een vis aan het verorberen was. Een onvergetelijke belevenis.

Het is ook wel knap om mee te maken hoe snel wildvreemde mensen een team vormen en samen voor iets gaan. We kopen een film met onze tocht op. We hebben daar wat foto's uitgehaald en online gezet, maar dat is  niet echt scherp. Wie wil kan de film met onze heldhaftige avonturen eens komen bekijken als we terug zijn. 

Nu terug naar Hilde. We vertellen onze heldhaftige avonturen, lopen nog wat rond aan the waterfront. Er is vandaag terug muziek. Een soort vrij podium. We zien een would be rockabilly artiest met Elvis moves en een valszingende senior. O.K., genoeg voor vandaag. Snel iets eten en vroeg naar bed. Morgen gaan we terug richting Toronto via het Algonquin provincial park

See you guys!

De Leielanders ( - 1 )