Goede morgen

Een hele goede morgen vanuit Marrakesh!

We zijn gisteren na een rustig vluchtje aangekomen in Marrakech. Als het vliegtuig naar de terminal taxiet wuiven Marokkaanse kinderen naar ons.  Welkom in Marokko! Bij aankomst moet je door de paspoortcontrole. We kiezen een rij uit die, net zoals mij dat in de supermarkt steeds overkomt, het langste duurt. We verhuizen enkele keren van rij,(want die andere gaat toch net nog iets sneller), om uiteindelijk als laatste passagiers van het vliegtuig onze stempel te krijgen. Klik-klak, en we zijn vertrokken. Er draaien nog een 6 tal valiezen waarvan 3 van de onze. Oh, nee, we hebben er 4 mee!  Gelukkig vindt Willem de laatste valies, die naast de band was gehobbeld. Oef!  In de hal staat onze gids ons op te wachten. Ik wissel snel nog wat geld en we vertrekken met onze  euh bus! Met 6 !! Er kunnen dubbel zoveel passagiers in de bus!  Goed, we zien wel of we straks met dezelfde bus onze reis verderzetten.  

Wat direct opvalt zijn de bruinrode gebouwen. Traditioneel werden de huizen hier opgetrokken uit bruinrode aarde, vermengd met stro. Deze kleuren zijn behouden gebleven en het geeft alles een zomers tintje, alhoewel... Marrakesh ligt onder een dik wolkenpak en de eerste drupjes regen komen naar beneden.  We rijden in en uit stadspoorten en krijgen een eerste glimp te zien van het Marokkaanse leven. Het verkeer verloopt, wat chaotisch, maar na onze vorige reizen kijken we daar niet echt van op. 

Onze bus stopt op een pleintje en vandaar gaan we nog een honderdtal meter veder naar onze Riad Mariana. Een riad is een traditioneel huis dat verbouwd is tot hotel. Er zijn 6 kamers en 2 suites. Van buitenuit zie je, net als bij de meeste huizen hier, geen enkel raam. Maar binnenin is het een paradijs. Het is een rechthoekig gebouw met in het midden een open plaats van zo'n 12 bij 10 meter. Daarrond liggen de kamers. Er is een klein zwembadje waarin ik me niet eens kan uitstrekken, dus enkel voor de show. Er staan ook een paar palmbomen. Op de eerste verdieping is er een gaanderij en kan je naar beneden kijken. En op de tweede verdieping is er een dakterras met bloeiende bougainvilleas. En dan nog enkele ligzetels, een overdekt terrasje.  Paradise als de zon schijnt!  Op het einde van onze rit logeren we hier nog 3 nachten en hopelijk kunnen we daar ontbijten.  Ook is er nog een hammam, en overal gezellige nisjes met zeteltjes.  We krijgen van onze gastheer een lekkere muntthee. 

En dan de stad in. We logeren op een 500 tal meters van het bekende Djemaa El Fan plein. We gaan er naartoe en dan komen we echt in een andere wereld terecht. Op de straat er naartoe is het op de koppen lopen. We passeren honderden piepkleine winkeltjes en op straat zitten venters hun waar aan te prijzen. Alles verloopt chaotisch en we krijgen daar bovenop nog wat regen, maar dat kan de pret niet drukken.  

Op het plein is het nog meer op de ,koppen lopen. Overal staan eetkraampjes (in kraampje 15 en 41 is het volgens onze gastheer veilig eten voor westerse magen) maar we gaan toch maar een restaurant binnen. Het duurt lang voor we er eten krijgen en van de 8 gerechten die er op staan is bijna niets meer beschikbaar. We kunnen niets anders dan 6 verschillende gerechten kiezen. Na een uurtje - wat meer leek op een UUR - krijgen we ons eten. Het smaakt, en ook het wijntje is lekker. Dan naar bed. Het is inmiddels 10u30, maar door het uurverschil, het is hier 2 uur vroeger, zijn we moe en we vleien ons in een heerlijk bed. Straks vertrekken we naar Casablanca. Wordt vervolgd.  Groetjes van de Leielanders en Moe !!!