Bannf - Jasper : de Icefields parkway

Hi guys,

gisteren :

we staan op en kijken naar boven : oei, het weer ziet er niet zo goed uit, de Belgische wolken??? We gaan naar de Bannf Gondola, een kabelbaan die ons op de Sulphur mountain zal brengen.  De kids zitten in een apart bakje, Hilde en ik zitten samen met een Koreaans echtpaar dat in California woont. 'We live a very long time in the States'. Zoals we gewoon zijn van Amerikaantjes zijn ze supervriendelijk. Boven op de berg hebben we, ondanks het mindere weer, toch nog een superzicht op de bergen rondom ons. Banff is werkelijk omgeven door giganten met sneeuw erop. We lopen tot aan een vroeger weerstation en genieten van het landschap en van de vele chipmunks die nootjes en koekjes komen bedelen bij de toeristen. 

Dan terug naar beneden. Daar aangekomen begint het te druppelen. We gaan naar het centrum van Banff, met zijn vele winkeltjes en souvenirshops. De druppeltjes worden druppels en al snel valt de regen met bakken naar beneden. De shopjes brengen wat soelaas, maar toch, dat zijn we niet gewoon!  We passeren aan 'the Old Spaghetti factory. Mildret en Marc, die enkele weken geleden in Canada waren, hadden ons aangeraden om daar te gaan eten. En gelijk hadden ze! Het eten is er super, de bediening uiterst vriendelijk.(Merci voor de tip!)  We genieten van de Italiaanse maaltijd en rijden dan terug naar Canmore. Daar is een  mijnmuseum. We hebben er niet aan gedacht dat het zondag is, en het museum is gesloten. Dan maar terug naar ons motel, een beetje relaxen, een picknick kopen voor morgen, nog wat rondlopen (de regen is inmiddels terug naar België getrokken  - sorry guys!) en dan eens vroeg gaan slapen.

Vandaag :

We staan vroeg op want we gaan de Icefields Parkway bezoeken, een weg van slechts 240 km lang, een peuleschil, maar daar het één van de mooiste routes is van Noord-Amerika zullen we op veel plaatsen halthouden. 

Om 8 uur zijn we vertrekkensklaar. En Splatsj, daar is de regen weer. Het valt terug met bakken uit de lucht. GVD, en dat juist vandaag! We rijden een stuk voorbij Banff, en nemen dan een afslag om een parallele weg te volgen,in de hoop wat wildlife te zien.

We zijn nog niet goed afgereden en we zien al een reuzachtige kariboe langs de weg. Yes ! We vervolgen de weg en enkele herten steken de weg over, net voor onze wagen. Kobe roept 'Ik wil een beer zien' (iets waar hij de volgende uren steeds maar blijft naar vragen) We rijden tot aan Lake Louise. Als bij wonder stopt de regen enkele km voor we aan het meer komen. Het meer heeft een prachtige appelblauwzeegroene kleur. Maar wat nog mooier is, is de gletsjer die erachter ligt. We maken een wandeling en rijden dan verder. Er volgen nog talloze stops , de ene al mooier dan de andere, veel watervallen, canyons, ... De bergen die we tegenkomen tijdens het rijden maken de tocht compleet.

Tijdens de middag picknick zien we marmotjes. En dan komen we bij het hoogtepunt van de dag : het Columbia icefield en de Athabasca gletsjer. Met een bus rijden we naar een plaats waar we overstappen in een 'Ice Explorer', een speciale bus met gigantische banden en 6-wiel aandrijving. Deze brengt  ons op de gletsjer. Onderweg krijgen we uitleg over het Icefield. Dit is 325 km2 groot en het voedt verschillende gletsjers. Je kan het je voorstellen als een groot ijsveld dat op een groot plateau bovenop een bergketen ligt. Het ijs waar we op staan is 300 meter dik (zo hoog als de Eiffeltoren) en 400 jaar oud. Lekker om eens van het smeltwater te drinken. Het is zomer, en de gletsjer smelt (vroeger was de gletsjer maar een paar weken per jaar niet bedekt met verse sneeuw, nu is dat al 12 weken, daardoor smelt hij sneller af). Binnen 125 jaar zal de gletsjer helemaal verdwenen zijn. Dus snel allen hierheen voor het te laat is!   De tijd vliegt en al snel keren we terug met de Ice Explorer. 

We maken nog enkele stops. Als we net aan het einde van de parkway komen zien we verschillende auto's aan de kant staan. Wildlife! Ik vraag wat er te zien is en een man vertelt me dat hij zag hoe een grizzly beer haar jongen verplichtte in een boom te vluchten en hoe ze zich dan uit de voeten maakte. Hij toont me de boom waarin 2 jongen zitten. Meer en meer auto's stoppen en het begint op een kermis te lijken. Enkele waaghalzen gaan dichter en dichter bij de boom staan  om foto's te nemen. Wij zijn de lessen van de Amerikaanse parkranger niet vergeten : een beer is gevaarlijk, vooral met jongen. En vooral : een beer haalt een snelheid van 6 seconden over 100 meter!

Plots roet iemand dat 'mother bear' er aankomt. Iedereen loopt snel achteruit, en daar komt moeder grizzly aangelopen. Haar jongen komen snel uit de boom en algauw verdwijnen ze in  het bos. Een Aziatische toerist heeft bear-spray gekocht, een soort pepperspray voor als een beer je zou aanvallen. Hij denkt wellicht dat het werkt zoals muggenspray en vindt er niets beter op dan dat op een kind te spuiten. Het kind loopt huilend weg, de vader uiteraard superboos. Kobe krijgt ook enkele nevels op hem, gelukkig zonder veel erg. 

Dan naar Jasper, we nemen onze intrek in de B&B en verkennen het stadje. Na het avondeten zien we een hert dat op zijn gemak staat te grazen op een plantsoen. Als we rondom ons kijken zien we de bergen schitteren in de avondzon. Prachtig!

Zo, dat was het weer vanuit 'The Canadian Rockies', tot de volgende!

Groetjes van de Leielanders!