Nazca en zijn lijntjes...

Hola,

nog een leuk weetje van gisterenavond. Kobe was op de kamer naar het toilet geweest. Blijkbaar zijn de toiletten in Peru niet berekend op zijn capaciteiten want dit heeft geresulteerd in een hele kamer onder water... (gelukkig zonder gevolg voor onze valiezen!)

Vanochtend gaan we een vlucht maken over de Nazca-lijnen. Als we buiten kijken zien we mist. Shit, wellicht gaat de vlieger niet op. We rijden naar de luchthaven en krijgen te horen dat de vlucht uitgesteld is tot deze namiddag. Onze gids stelt voor om de mummiebegraafplaatsen van Chauchilla te bezoeken. Een goede keuze. Onderweg krijgen we heel wat informatie over de streek, Nazca bestaat eigenlijk uit een vruchtbare vallei, alles er rond is gewoon dorre woestijn. We zien hutjes van 'krakers'. Dit zijn mensen die zich tot de stad voelen aangetrokken. Als ze een half jaar in hun hutje wonen wordt een procedure in gang gezet zodat ze op termijn eigenaar worden van hun lapje grond (of beter stenen). We rijden over de Panamericana, een weg die loopt van Argentinië tot in Alaska. De rit is 27 km lang, waarvan 7 km op een onverharde weg. Als we de onverharde weg inrijden zien we een begraafplaats met gammele kruisjes op. Het is een begraafplaats voor de armen die het  zich niet kunnen permiteren om de taks te betalen voor de stedelijke begraafplaats. (kost = 500 soles, zo'n 130 euro) Cimenterio clandestino! We  komen aan bij de mummiebegraafplaats. We zien er de mummies in open lucht liggen, er staat enkel een houten afdakje boven hun graf. Daar het hier bijna niet regent zijn ze heel goed bewaard gebleven. De graven zijn in hun oorspronkelijke staat hersteld. De begraafplaats dateert uit de Nazca cultuur, het zijn dan ook deze kerels die voor de Nazcalijnen gezorgd hebben!  Tot in de jaren 80 werden de graven geplunderd van alle kostbaarheden, daarna namen archeologen de site in handen. Overal op de grond zien we nog botten en delen van hun doodskleren verspreid liggen.
Na dit bezoek rijden we naar een pottenbakkerij, waar ze volgens de oude Nazcatraditie potten bakken. 
De volgende stop is een 'goudfabriekje'. Inwoners van Peru kunnen als ze geen werk hebben, in tegenstelling tot ons, verwende Belgjes, geen beroep doen op enige vorm van bijstand van de overheid. Om toch een zekere welstand op te bouwen gaan velen van hen een vijftal jaar in de mijnen werken. Ze gaan 5 dagen ertsen opgraven in de mijn en verwerken deze ertsen dan eigenhandig in een 'goudfabriekje'. Ze nemen een zak van 30 kilo erts, kieperen dat in een grote stenen ronde bak, doen daar 2 kilo kwik bij + water en leggen daar een grote steen op die ze dan op eigen kracht bewegen. Na verloop van tijd mengt het goud zich met het kwik. Met blote handen recupereren ze dan de kwik uit de bak, dat op ambachtelijke wijze wordt gescheiden van het goud. De rest van de smurrie is het loon voor de eigenaar van het fabriekje die deze dan per ton doorverkoopt aan grote bedrijven die de andere grondstoffen zoals koper en ijzer uit het erts halen. Door het contact met het kwik is dit uitaard een heel ongezonde bezigheid. We lopen wat rond in het bedrijfje dat niet groter is dan onze tuin. 2 jongeren laten een grote steen bewegen om het goud uit de ertsen te halen. Een lesje voor onze kids dat het leven voor de doorsnee Peruaan heel wat minder leuk is dan bij ons!
 En dan het hoogtepunt van de dag : de vlucht over de Nazcalijnen. Deze mysterieuze lijnen die ingekerfd zijn in een reusachtige oppervlakte van 500 km² zijn één van de grootste archeologische mysteries van de wereld. De tekeningen hebben een lengte van wel 300 meter. Ze zijn zeer stylistisch uitgewerkt. De diepte van de lijnen variëert van 1 tot 25 cm. Daar het hier bijna nooit regent zijn ze toch behouden gebleven. Over de vlakte lopen dan ook nog eens kilometerslange rechte lijnen. We nemen plaats in een Cessna vliegtuig met ruimte voor 12 passagiers. Vanuit de lucht zien we duidelijk de spin, aap, kolibri, hond, condor, papegaai,astronaut, ... Het vliegtuigje vliegt telkens in een 8-vorm over de figuren zodat iedereen ze goed kan zien (niet voor gevoelige magen!). Na een dik half uur landen we terug op het vliegveldje, weer een mooie ervaring rijker!
Nu nog wat rondlopen in de stad, de pisco sour smaakt heerlijk! 
Om 21 uur vertrekken we naar het busstation om de nachtbus te nemen naar Arequipa.
Het is nu ochtend, we rijden door de bergen, Willem en Kobe slapen nog, de rest geniet van het bergachtige landschap van de Andes. Onze reisorganisator heeft gezorgd dat we telkens op de eerste rij van de bovenste verdieping van de Cruz del Sur dubble-deck bus zitten zodat we ten volle kunnen genieten van het uitzicht.
Zo, tot blogs dan weer!
Groetjes vanuit de Andes in Peru en tot blogs!

De Leielanders

P.S. bedankt voor de reacties !