Over vogels, stelende Russen en nat Bergen

Hallo, in het verre Belgenland, blijkbaar is de zomer ook bij jullie toegekomen.

Hier bij de noormannen gaat alles zijn gangetje, we hebben al weer fantastische zaken gezien en heel wat kilometertjes afgelegd. Hier ons verslag van de laatste dagen.

Maandagochtend vertrekken we naar de Kjendal gletsjer. Het is een smalle weg er naartoe en juist op een supersmal punt komt een bus uit de omgekeerde richting. Na wat achteruitrijden, dicht tegen de rand manoeuvreren, kunnen we elkaar toch passeren. En de beloning : die is niet minnetjes! Een van de mooiste uitzichten die ik ooit gezien heb is ons deel. We zien het ijs van de Jostedalsbreen naar beneden hangen. Overal zijn er watervallen die donderend naar beneden komen. Echt genieten, foto's kunnen het overweldigende van dit landschap nooit weergeven. Als mens zijn we maar kleine wezentjes ten opzichte van de natuurkrachten.

We rijden terug en zetten koers naar het eiland Runde, gekend als het vogelparadijs van Noorwegen. Het is een eind rijden en komen om 14 uur aan. Het is een klein eiland, zonder winkels en met 1 camping waar we de tent opslaan. In de receptie van de camping hangt een attest met de officiële melding dat dit de beste camping van Runde is. We zetten onze stoelen klaar voor een laat middagmaal, Hilde steekt haar hand uit en 'splash' een meeuw laat een welriekend welkomstgeschenkje vallen. En de uitlaat van een meeuw is net iets groter dan van een mus! We eten het middagmaal en een meeuw heeft Willem zien zitten en 'splash' hij krijgt ook een welriekend presentje.

We plaatsen ons eten in een plasticzak in de koelkast van de camping en trekken de berg op op zoek naar vogels. Het is een relatief zware tocht, met een serieuze beklimming. Na een tijdje zijn we boven. We lopen over een smal paadje en zien het kleine dorpje, enkele huisjes en de camping liggen. We vervolgen het pad en komen aan een afgrond waar we in de diepte Jan van Genten zien vliegen. We genieten van het schouwspel en stappen dan verder naar de plaats waar papegaaiduikers hun nest hebben. Om er te geraken moeten we met een ladder afdalen en over enkele rotsen klauteren. Het duurt een tijdje voor we ze dichtbij zien, maar dan komen er meer en meer zich van hun mooiste kant tonen. Weer genieten! Na een tijd( je) keren we terug. Ik kies een smal paadje uit dat blijkbaar richting afdaling naar de camping gaat. Het paadje wordt smaller en smaller en stopt aan een kleine rotsblok. Ik loop er omheen en plots komen 2 roofvogels met opengesperde bek dreigend op ons afgevlogen. We maken rechtsomkeer maar de dieren komen nogmaals dreigend overgevlogen. We keren snel op onze stappen terug, vinden het paadje niet en gaan over de moerasachtige grond, met verborgen plassen en dikke lagen mos terug richting breder pad. Pffff, dat was schrikken. Als we met de verrekijker naar de rots kijken zien we dat de dieren er hun nest hebben op gemaakt. 

Terug op de camping is het tijd voor ons avondeten. Ik ga naar de koelkast en merk dat er een bokaal met een restje spaghetti en een volle bokaal rabarberconfituur is verdwenen. Ik voel me direct Sherlock Holmes en loop door de camping op zoek naar de snoodaards die ons gerief hebben gejat. Ik doe 2 keer de toer van de camping maar vind niets. Na mijn zoektocht besluit ik ons gerief maar veilig op te bergen in onze eigen frigobox. Als ik die opendoe zie ik de 'gestolen' potten in onze frigobox zitten. Tja, Padre is weer in vorm...

Ik grap dan maar dat ik de potten vechtend heb heroverd op enkele Russen... We eten nu veilig in onze tent zodat de meeuwenuitlaten geen vat meer hebben op ons. Als ik in de tent dan ook nog eens van mijn stoel val is de sfeer helemaal opperbest...

Dinsdagochtend kramen we ons gerief op en rijden richting Bergen, een tocht van 370km, op papier lijkt het niets maar het is bijna een hele dag rijden. De weergoden zijn ons vandaag niet gunstig gezind, bij wijlen valt de regen met bakken uit de hemel, we rijden dan ook naar het regengat van Noorwegen. Gelukkig vinden we een hytte voor de nacht zodat we onze tent niet moeten opslaan.

Woensdag bezoeken we Bergen, als we opstaan valt de regen nog steeds met bakken uit de hemel. Een grapje over Bergen gaat als volgt : en toeriste vraagt aan een lokaal jongetje sinds wanneer het al regent, de jongen antwoordt :'dat weet ik niet, ik ben nog maar 13'. 

In de stad aangekomen is de regen wat vermindert. De stad ligt net als Rome tussen 7 heuvels die de wolken tegenhouden tot ze lichter zijn geworden en hun watergewicht over de stad hebben geloosd. De stad doet prettig aan. In een park zien we een standbeeld van een omgekeerde 'Manneke Pis' (zie foto's). We lopen door enkele winkelstraten tot we aan 'Bryggen' zijn, de bekende wijk met de Hanzehuizen aan de kade. De huizen dateren van de jaren 1700 en zijn scheef gezakt. Er zijn nu winkels in aangebracht voor de horden toeristen die hier dagelijks worden aangeleverd door de vele cruiseschepen. We lopen door de vismarkt met Italianen en Fransen die de kraampjes openhouden. Anton vraagt al de hele reis om eens fastfood te gaan eten en we genieten van een Whopper in de BurgerKing. In de namiddag bezoeken we het hanzehuis, en krijgen een rondleiding van een gids die ons inwijdt in het leven van de Hanzen, boeiend en leerrijk. Het komt er op neer dat de Hanzen,een Duitse koopliedenvennootschap , een hele wijk ter hunner beschikking hadden om stokvis te exporteren vanuit Noorwegen. De Noorse Knud met de pet mocht deze wijk niet betreden. Ook vrouwen werden er niet getolereerd.

Na het bezoek lopen we wat rond in shopjes, we kijken naar een muziekfestival, waar tot mijn teleurstelling enkel een DJ staat muziek te maken, lees aan knopjes draaien en diverse muziekjes mixen. Geef mij maar echte muziek!

Zo, een leuke dag in een mooie stad, morgen gaan we richting Voss

Donderdag, na het ontbijt vertrekken we naar Voss. We stoppen aan een mooie waterval waar we kunnen onderdoor lopen zonder nat te worden. Dan vervolgen we onze tocht. Het verkeer gaat hier echt niet vooruit, de max. snelheid is beperkt tot 80km per uur, maar de vele bochten en smalle wegen maken dat het in werkelijkheid nog een pak trager gaat. Maar we rijden door een mooi landschap, het Hardangerfjord. We zien nog meer watervallen en heel veel fjord. In Voss lopen we door de enige winkelstraat en we halen onze tickets op voor de bekendste uitstap in Noorwegen die we voor morgen hebben gepland : Norway in a nutshell. We zijn benieuwd. Voor de zekerheid heb ik een hytte besteld voor 2 nachten op camping Tvinde, aan de gelijknamige waterval. En hier zit ik nu mijn blog aan te vullen, met het geluid van het donderende water, net achter onze hytte. Er zijn mindere plaatsen op deze aardkluit! Groetjes van de Leielanders, tenminste als jullie het hebben volgehouden om deze weer veel te lange blog tot het einde uit te lezen.

Tot blogs!