Bij de Silly Travelers...

Hallo,

we zijn veilig geland in het zomerse India.
Toen we woensdag het vliegtuig van Brussels Airlines namen zat er achteraan iemand te jammeren en te roepen : 'I don't wanne go, this is the end of my life,....' Naast hem zitten enkele dubbel gespierde kleerkasten om hem in bedwang te houden. We weten niet wat de sukkelaar heeft uitgestoken maar er wacht hem wellicht geen leuk verblijf in India.
Na een rustige vlucht landen we in Mumbai voor onze overstap. Een mooie luchthaven, veel kunstwerken en het plafond wordt ondersteund door kunstige zuilen. Na enkele uurtjes wachten (en heel wat 'klik-klak' stempeltjes en controles) vliegen we door naar Chennai. We landen een half uur te vroeg. Zouden de 'Silly's' al wakker zijn?
En ja hoor, ze staan ons op te wachten. Eindelijk, na 7 maanden zien we ze terug. Kobe regelt snel een taxi en na een kwartiertje zijn we op weg naar Mamallapuram. Na een rit van anderhalf uur komen we aan in onze B&B. Ze regelen 2 kamers voor ons (eigenlijk gooien ze er enkele kamergasten uit) en dankbaar slapen we enkele uurtjes voor we gaan ontbijten.
We verkennen de stad. Amai, het is hier zomer, de zon verwarmt ons wintervel. Het doet deugd! We gaan naar de ‘butterball’, een granieten bol die precies elk moment kan wegrollen. Er zijn mooie tempels in de stad, hele Hindoetaferelen die uitgehouwen zijn uit granieten rotsen. Enkele apen spelen in de bomen. We zijn in het land van junglebook! De enige die ontbreekt is King Louie met zijn jazzy gezang!
We eten 's middags in een klein restaurantje, thali, rijst met verschillende sausjes. We wandelen wat op het strand en zien vissersbootjes die vertrekken voor hun vangst van de dag. Voor het avondeten zwemmen we wat in het zwembad(je) van het hotel. Kobe kiest in het restaurant voor krab, het zijn 2 kleine gevalletjes waar meer pruts en werk aan is dan vlees. Dan snel naar bed voor een broodnodige nachtrust.
Vrijdag : één van de keuzes bij het ontbijt is French breakfast - op het einde krijg je dan een sigaret. We nemen de bus naar Pondicherry, de Franse stad in India. De busreis, in een antiek geval dat wellicht al 40 jaar rondrijdt, en hier binnen 40 jaar nog wel zal rondrijden. Een robuust ouderwetse bus die kan dienst doen in een klassieke film. De reis van 3 uren leidt langs rijstvelden, scampi kwekerijen, en vooral het dagelijkse leven van de Indiërs. Het leven ziet er nog eenvoudig uit, oude vrouwtjes vegen de straat schoon met bezems. Ze vergeten echter het vuil op te scheppen met een vuilblik. Morgen moeten ze herbeginnen. Misschien een gat in de markt. Stel je voor 1.200.000.000 Indiërs. Als 1 op de 10 een vuilblik koopt van mij, en ik neem hierop een winst van……. Oeps. Stop, ik ga te ver in mijn fantasieën….
We maken een stop onderweg en drinken een typisch theetje met verse melk en suiker.
 
Bij aankomst in het busstation van Pondicherry nemen we een autoriksja (na wat discussie over de prijs natuurlijk) en rijden naar ons hotel.
De stad lijkt wat op New Orleans met zijn French Quarter. We slenteren wat door de stad en genieten van de straatbeelden en het… getoeter. Elke auto, brommer, maakt er een gewoonte van om om de 15 seconden op de claxon te duwen.  
Maar! French = koffie en we gaan dan ook naar le Café om er enkele kopjes te drinken.
We flaneren langs het strand en genieten van de mooie kleren die de vrouwen hier aanhebben. Net alsof ze klaar zijn om naar een groot feest te gaan.
Nog een dinertje (Kobe en Heike kiezen en steak waar ze super van genieten in dit tamelijk vleesloze land) en dan is het tijd om de eerste blog te schrijven.
Voila, we zijn er klaar mee voor deze keer. Geniet van het koude weer dat er aankomt, morgen geeft de voorspelling hier 28°.

Tot binnenkort!

De Leielanders met als special guests de Silly Travelers!