We zijn vertrokken

Hallo iedereen,

Hopelijk alles goed met jullie. Met ons in ieder geval, want we zijn alweer op stap. Na onze Finse ( en ook nog even Griekse) avonturen zijn we gestart aan een rondje Noord-Macedonië.

Gisteren zijn we geland in Skopje. We zijn snel door de luchthaven rompslomp heen en snellen met onze huurauto naar de Matka canyon. Net op tijd om te genieten van ons avondeten, een heerlijke steak en een heel klein beetje groenten. Dit is geen land voor vegetariërs!

We slapen in het Matka canyon hotel, en na ons ontbijt (met veel charcuterie) vertrekken we  voor een tochtje door de canyon. We stoppen aan een grot en maken wat foto’s van de wonderlijke wereld rondom ons.

Na een uurtje verlaten we de boot en de canyon en rijden naar Tetovo, waar de ‘colourful mosque' staat. De moslims vragen ons om op kousenvoeten binnen te gaan. Waw, heel mooi beschilderd interieur. De vrome mannen bidden tot Allah en zeggen dat we gerust foto’s mogen nemen. Ook de buitenkant van de moskee is heel mooi beschilderd. We genieten van de sfeer. De luidsprekers roepen op tot gebed en van overal komen mannen aangewandeld  om er aan deel te nemen.

Via het Manrovo Nationaal Park rijden we naar onze volgende halte. Maar eerst even langs  Galičnik, een bergdorpje met een speciale reputatie. Vroeger werd hier 1 keer per jaar een groot huwelijksfeest gehouden voor alle huwbare  jonge mannen. In de loop van het jaar zwierven zij rond in de regio om kaas te verkopen, een product van de duizenden schapen uit de regio. Maar op het feest van Sint Petrus en Paulus werd hier dagenlang gefeest en massaal gehuwd. Nu wordt het feest nog elk jaar gehouden, maar met slechts 1 koppel die zorgvuldig worden geselecteerd.

De baan vertrekt over een slecht geasfalteerde weg met, hoe verder we rijden, minder en minder asfalt en meer en meer putten.  Dan komen daar stilaan nog pakken sneeuw bij, want de baan slingert hoger en hoger door de bergen. Op een bepaald punt is er links een metershoge muur van sneeuw en de weg die overblijft is die naam niet meer waardig. We besluiten rechtsomkeer te maken tot er een wagen vanuit de andere richting komt aangereden. Ze zeggen dat het verderop meevalt en we gerust kunnen doorrijden. We doen dit, en ze hebben gelijk. We rijden verder door de sneeuwvlakten tot we aankomen in Galičnik. Het feestdorp blijkt echter verlaten, geen feestgedruis, en na een 10 tal minuutjes rijden we terug. De weg er naartoe was mooier dan de bestemming. 

We komen aan bij ons hotel en genieten van een drankje en een diner met veel… inderdaad. Veel Vlees!!!
Zo dat was het voor ons eerste verslagje vanuit de Balkan.
Prettig paasfeest iedereen!

Groetjes van de Leielanders!