Over pauwen, palendorpen, Elvis, koning Marko en...vlees

Hallo, 

We zijn al weer enkele dagen verder, tijd om iets van ons te laten horen.

Woensdag verlaten we de stad Ohrid, maar rijden langs het meer om nog enkele plaatsen te bezoeken. De eerste is de ‘bay of bones' . In 1997 vond een duiker de restanten van een paaldorp dat 3200 jaar oud is. Dat dorp is nu nagemaakt en kan je bezoeken. Een zalig rustige plek, het water klotst onder ons. In de hutjes zien we hoe de mensen leefden. Duikers kunnen naar het oorspronkelijke paaldorp duiken en af en toe worden nog beenderen gevonden. Vandaar de naam.

We rijden verder en net voor de Albanese grens ligt het klooster van Sint Naum. Een commerciële bedoening met veel stalletjes waar je heilige prularia kan kopen. Het klooster zelf is befaamd om de vele pauwen die er rondlopen en eentje toont zijn mooie veren. Er komen hier tientallen bronnetjes uit de grond en we maken een mooie wandeling in de omgeving. 

We hernemen onze tocht en rijden naar het Prespameer waar we volgens de reisgids vanuit het dorpje Stenje een boottocht kunnen maken naar het slangeneiland. Stenje is echter verlaten, we genieten van het mooie uitzicht over het meer, de slangen kunnen we jammer genoeg niet gaan bekijken. 

Dan maar naar de stad Bitola waar we zullen overnachten. Bitola heeft een mondaine winkelstraat waar Macedoniërs graag paraderen. We genieten op een terrasje van de vele passanten. We slenteren rond in de oude bazaar met winkeltjes die vooral veel brol verkopen. 

Op donderdag staat Bitola verder op het programma. Het is wat druilerig en ons eerste bezoek is aan het museum(een vroegere militaire school waar ene Atatürk 3 jaar  studeerde) Er is dan ook een gedeelte aan de beroemde leerling gewijd. Een spreuk die hij 99 jaar geleden uitsprak is vandaag helaas brandend actueel ‘war is a murder as long as the life of the nation doesn’t come face to face to danger' Putin zou hier beter in de leer komen… De rest van het museum gaat over de geschiedenis van Macedonië, van mammoettanden tot de opstand in 1903 tegen de Ottomanen (waarover later meer) en de meer recente oorlogen.

In Bitola is nog een Romeinse ruïne te zien die we dan ook bezoeken. Zeer de moeite! Ons aperitief nemen we in een bar die gevestigd is in een oude hamam. De Turken hoorden wellicht andere klanken dan Britney Spears toen ze naar de baden kwamen.  Het is alweer avond en ik riskeer mij aan een mixed grill. Een bord vol vlees is mijn deel, en Hilde haar veal is ook een superportie…. Tja, was te verwachten.

Vrijdag en we trekken alweer verder. Onze eerste stop is Kruševo, de hoogst gelegen stad in de Balkan. Hier begon in 1903 de Ilindenopstand tegen de Ottomanen, die er toe leidde dat de stad 10 dagen een republiek was. Toen sloegen de Ottomanen genadeloos en bloedig terug, maar de opstand staat symbool voor de strijd voor onafhankelijkheid van de Macedoniërs. Er is een merkwaardig monument dat de opstand herdenkt, een speciaal betonnen gebouw uit de jaren 70. Kijk zelf maar op de foto's. Maar in de tegenwoordige tijd is Kruševo ook de stad van de ‘Elvis van de Balkan’ : Toše Proeski die hier woonde. De zanger was en is nog steeds zeer populair, maar de sukkelaar kon  niet lang genieten van zijn roem want in 2007, op 26 jarige leeftijd, verongelukte hij in Kroatië.  Er is hier een joekel van een museum aan hem gewijd en zijn graf wordt dagelijks bezocht door rouwende fans. 

Hop, verder naar onze volgende stad : Prilep. Als we aankomen roept de receptioniste de manager op die onze auto gaat parkeren. Het is vandaag een feestdag en druk in de stad. Het is over de koppen lopen en heel veel winkeliers verkopen hun waren langs de vele straatjes : de gekende zaken: kousen, hemdjes en dergelijke, niet echt interessant voor ons, maar er hangt een prettige sfeer. Rond de kerken is het superdruk, alweer, net als vorige week, mensen die massaal binnen gaan en met bloemetjes en takjes rondlopen. 

In deze stad bouwde koning Marko een burcht boven de stad. We laten de drukte van de stad achter ons en gaan te voet de ruïne bekijken, een mooie en ietwat lastige wandeling. Boven zijn we zo goed als alleen. De stad ligt beneden ons. Als we terugkeren zien we op veel plaatsen de rekken waarop na de oogst tabak wordt gedroogd, want we zijn in het midden van de tabakstreek van het land.

In Prilep staat een ‘scheve' klokkentoren en een moskee die tijdens schermutselingen in 2001 werd in brand gestoken. Er zouden plannen zijn om deze te restaureren en als museum in te richten. 

Zo dat was het voor nu. Straks etenstijd. Benieuwd of we de vleeshoop kunnen beperken.

Groetjes van de Leielanders!