Over hoge meren, meteorieten, lama's, vicuñas, geisers en de maanvallei

Hallo lieve volgers,

Laten we een korte samenvatting geven op de wijze van 'reizen Waes' over hetgeen we de laatste 2 dagen hebben gedaan : ongelooflijk, onwaarschijnlijk, onbeschrijfelijk, 'ge moet da zien',.... 

Laat er ons maar snel aan beginnen. 

Gisterenochtend : vertrek om 7 uur. We bezoeken een dorpje en een oud kerkje. Er staat een oude cactus met dikke naalden. Heike doet net alsof ze er mij induwt. Hilariteit alom. We rijden door naar een meer waar flamingo's zitten. Jammer genoeg stellen we na enkele kilometers vast dat de weg onderbroken is. In Chili is dat allemaal geen probleem, het programma wordt direct aangepast en we rijden naar 2 hooggelegen meren die aan de voet van vulkanen liggen(incl. 2 flamingo's). Terwijl we van de adembenemende omgeving genieten wordt ons ontbijt klaargemaakt in open lucht. Daarna rijden we verder en bezoeken zoutmeren in alle mogelijke kleuren. Tijdens de rit zien we vicuña's en onze gidse vertelt over hoe deze beesten in kuddes leven van verschillende vrouwtjes met 1 mannetje. Als er dan toch een ander mannetje bij de groep komt dan ' the alfa male cuts his testicles' Ik geloof mijn oren niet en herhaal deze laatste zin vol ongeloof. Heike heeft maar 1 zo'n moment nodig om mij de hele dag na te zeggen 'cuts his testicles?' ..

Bij de terugrit stoppen we aan het bord van de steenbokskeerkring, waar de zon op 21 december loodrecht op staat. De nodige foto's worden natuurlijk gemaakt. Voor fotograaf Kobe staat de zon niet goed en ik trek een sprintje naar het plakkaat aan de andere kant van de weg. 't Is te zeggen... een sprintje... Kobe loopt mij voorbij alsof ik stil sta. Daar gaat mijn overtuiging over mijn atletische conditie... Kobe neemt ook de meest originele foto die er bestaat, ik met mijn voeten over de keerkring. We doen nog wat gekke dingen, Heike kruipt achter het stuur van de bus en ik doe net alsof ze mij omver rijdt... Zot zijn doet geen zeer.. In San Pedro kan één van de grootste museums ter wereld bezoeken over meteorieten. Het bevindt zich in een ... opblaasbare tent (!). 

Vanochtend om 4u30 worden we opgepikt voor de rit naar de geisers. Na anderhalf uur hotsen en botsen over onverharde wegen komen we aan in een dampende wereld. Het is er bitterkoud, -10°C. We moeten oppassen om niet weg te glijden op bevroren plassen. Maar het schouwspel is adembenemend. Je kan er ook zwemmen en Anton en ik besluiten het er als enigen  op te wagen. Bibberend gaan we het warme geiserwater in. Het valt best mee, behalve dan het 'uit het water komen en zo snel mogelijk afdrogen en kleren aantrekken' moment. En dan eindelijk, daar is de zon. We warmen ons aan de eerste zonnestralen en genieten van het aangeboden ontbijt in open lucht. De nescafé koffie smaakt beter dan een tasje Illy!

We trekken verder en bezoeken een stadje waar slechts 10 mensen wonen. Ze houden er lama's en de lieve dieren eindigen hun leven op de barbecue voor hongerige toeristen. En of het smaakt! 

We keren terug naar San Pedro en doen nog een avonduitstap naar de maanvallei. Weeral een waw moment, landschappen waar je maar kan van dromen. We eindigen met een schitterende zonsondergang en een lekker etentje. Morgen vertrekken we om 8 uur naar???

Alvast vele groetjes van de genietende Leielanders!