Orthodox pasen en het meer van Ohrid

Hallo en welkom op onze update vanuit de Balkan.

Zondag gaan we na ons ontbijt te voet naar de Sint Jovan Bigorski abdij, die enkele haarspeldbochten boven onze slaapplaats ligt. Het is pasen vandaag, en om jullie plezier te doen hebben we de zon naar België gestuurd. Resultaat is dat wij hier onder een dik grijs wolkendek zitten, met soms wat gedruppel en koude temperaturen. 

Pasen wordt hier druk gevierd in de orthodoxe abdij. Langs de weg staat het vol auto's. We gaan de binnenplaats van de abdij op en kijken onze ogen uit naar de vele gebouwen. We bezoeken het kerkje dat vanbinnen helemaal beschilderd is met alle mogelijke heiligen.  De koperen luchters wiebelen lichtjes heen en weer. Vrome orthodoxen leggen geldbiljetten neer bij de iconen en de plaatselijke pater haast zich om de briefjes veilig in een gleuf te stoppen. Je weet maar nooit...

We gaan terug op de binnenplaats en beslissen de grotere kerk te gaan bekijken. Op dat moment beginnen de klokken als gek te luiden en uit de kerk begint een massa volk te stromen. We gaan aan de kant staan en laten de massa verder stromen richting het kleine kerkje. Te midden van de gewone massa komen er een hoop priesters mee naar buiten. Na een 10 tal minuten stopt de stroom en het klokkengelui en dan gaan we maar naar het gebouw van waar die vele mensen kwamen. We gaan de kerk binnen en zien…. een hele grote refter met lege tafels. De sloebers hebben dus lekker gegeten en gaan nu wat bidden… 
We blijven nog wat ronddralen en zien wat kerkleiders en mensen die hen omhelzen. Covid is hier niet van tel.

Na het klooster rijden we naar het stadje Debar dat tamelijk doods is. Het ligt aan een stuwmeer waar enkele vissers hun geluk beproeven.  In de namiddag maken we nog een wandeling aan de overkant van de vallei en we zien het klooster aan de overkant liggen. 

Maandagochtend  vertrekken we naar het meer van Ohrid. Een tocht van anderhalf uur, met bijna geen verkeer. De baan slingert zich door de bergen, naast ons ligt de Albanese grens.  

Onze eerste stop is het klooster van Kalista. Er is niemand, ook geen enkele godsdienaar te bespeuren. We gaan een gebouw binnen waar staat ‘grotkerk', steken zelf het licht aan en bezoeken de grotkerk. Allemaal kleine kapelletjes in de rotsen. We vervolgen onze weg en lopen wat rond in Struga om dan verder te rijden naar Ohrid.

Onze slaapplaats ligt pal naast de Sint Sofia kerk, een Byzantijns kerkje van meer dan 1000 jaar oud. Nog een wandeling langs het meer gevolgd door een heerlijke warme chocolademelk die getapt wordt van een gigantische chocoladefontein. Santé!

Vanochtend is het weer terug vriendelijk, de zon piept vanachter de wolken en we bezoeken de verschillende bezienswaardigheden waaronder het Sint John kerkje dat wellicht het meest gefotografeerde kerkje van de Balkan is. We zien een gigantische icooncollectie, bezoeken verschillende kerkjes, een Romeins theater en het kasteel met mooie vergezichten. We slagen er ook steeds beter in om onze vleesconsumptie onder controle te houden en eten een slaatje (niet gemakkelijk als enkele meters verder een kippenspit aan het draaien is ).
Op het plein in Ohrid wijst een oud mannetje ons op de boom die er al meer dan 1000 jaar staat. Moest deze kunnen praten….
Zo Ohrid zit er op. Morgen vervolgen we ons rondje. Wordt dus vervolgd!

Bedankt voor de vele berichtjes en vele groetjes van de Leielanders!