Pandaberen en rijstvelden....

Nie hao,

Hier zijn de Chinezen weer met een verslag van onze laatste dagen.

Donderdag : We komen na de middag aan in Chengdu met de hogesnelheidstrein. In het station bellen we een Didi taxi om ons naar het hotel te brengen. Het mevrouwtje parkeert haar auto verkeerd en wordt ongenadig op de bon geslingerd, ondanks haar luide protest. Na enkele minuten kunnen we vertrekken.

We logeren dichtbij het oude klooster dat we dan ook bezoeken. Eerst lopen we verkeerd en stappen een theehuis annex grote tuin binnen. Duidelijk een plaats voor de rijkere Chinees. In het klooster spelen monikken een partijtje badminton...

In het hotel organiseren ze een les kalligrafie. Kalligrafie is heel populair in China, en een leermeester komt ons de basisbegrippen aanleren, hoe we een penseel moeten vastnemen, eerst de horizontale lijnen en dan de rechte lijnen tekenen, enz. We leren onze naam schrijven en de leraar is heel enthousiast over de prestaties van Anton, zo sterk zelfs dat hij een mooi vel, door hem geschreven en gesigneerd, cadeau krijgt. Na het avondeten vroeg naar bed, morgenochtend bezoeken we het panda breeding center en panda's zijn vooral 's ochtends actief.

Vrijdag : vroeg op en naar de metro om de panda's te bezoeken. Gisterenavond vertelde ons iemand dat je ze enkel in kooien te zien krijgt, maar niets is minder waar. Zoalng de temperatur niet boven de 26 graden stijgt zitten ze buiten. De slimmerik was in de namiddag gegaan. We zien er enkele slapen, wat die beesten voor het grootste deel van de dag doen, maar verderop zit er eentje te eten, dan is er één in een boom aan het klimmen, dan is er weer eentje aan het eten. De dieren eten liggend op hun rug wat een grappig gezicht is. We passeren de couveuse maar de rij is te lang om aan te schuiven. We zien de kleintjes vanop enkele meters afstand, wat ruimschoots voldoende is.  Er is ook nog een deel met rode panda's. Deze dieren zijn veel kleiner en veel beweeglijker. Mooie belevenis. 

Zo, nu weer naar het hotel, bagage ophalen en met de HST naar Guilin, waar we 's avonds laat aankomen. We regelen nog snel een bus naar de rijstvelden.

Zaterdag : alweer vroeg uit de veren om de bus te nemen naar Dazhai. Na een rit van 2u30 door een berglandschap komen we aan in Dazhai. De bus wordt bestormd door vrouwtjes die de bagage willen dragen tot boven. We zijn licht gepakt en hebben dat niet nodig, de meeste bagage is immers in ons hotel achtergebleven. We kijken op de foto's die de homestay ons heeft doorgestuurd om hun huis te vinden. Daarnaast hebben we ook nog de app 'maps.me' die ons  de weg helpt vinden. Het is zweten, serieus bergop en zwoel weer. We verblijven in het Longji Terrace Wood house. Volgens de app nog 850 meter. We passeren aan een 'wood house'; volgens Anton is het hier. Ik zeg dat dat niet mogelijk is volgens de app en dat alle huizen hier in hout zijn. Voor de zekerheid vragen Hilde en Anton het aan het mevrouwtje dat hier staat. Ze doet teken dat we de berg moeten opgaan. Na een tijdje slaat de app tilt. We besluiten de weg aan iedereen te vragen die we tegenkomen. Ze wijzen telkens naar beneden, van waar we komen. Wat blijkt? Het 'wood house' waar de weg hadden gevraagd was het juiste. Blijkbaar kon  het vrouwtje niet lezen en dacht ze dat we naar de view point wilden gaan dat hier verderop ligt. We zijn alle 3 kletsnat van het zweet. Het pintje en de Sprite doen wonderen... Voor het middageten schuiven we bij aan tafel bij de gastheer en nog een Chinese toerist. Het smaakt! 

Nu wat chillen, eens wat rustiger aan doen en de batterijen opnieuw opladen. We gaan nog naar het view point met een fantastisch uitzicht over de rijstterassen. Een theetje drinken, via google translate praten met de andere toerist, en dan dumplings eten (mmmm) die de gastvrouw heeft gemaakt. Tegen 9 uur liggen we onder de wol voor een lange nacht...

Zo, dat was het weer vanuit China. 

Vele groetjes van de Leielanders!