Over Pretoria, the big five en ander wild

Hallo vanuit Zuid-Afrika, 

We zijn enkele dagen verder en het is precies alsof het een week geleden is dat ik nog iets gepost heb. 

Zondagochtend nemen we na een lekker ontbijt afscheid van François en Pietroe. Hilde vraagt waarom alles zo beveiligd is en ze antwoordt ' most people are nice, but you only need one bad person'... 

We rijden naar Church Square in het centrum van Pretoria. De stad was vroeger de bakermat van de apartheid en volledig blank. Ze werd dan ook grondig gehaat door de rest van de bevolking. Vandaag is van deze blanke overheersing niets meer te merken, het is zoeken met een vergrootglas naar een blanke. Ik parkeer de auto en meteen stapt er iemand naar mij toe om geld te vragen om de wagen te bewaken. Ik had gelezen in de reisgids dat dat de normale gang van zaken is. Ik stop hem  10 rand toe en dat blijkt onvoldoende te zijn. Hij vraagt 20 rand . Ik stop hem een briefje van 50 toe en hij zegt dat hij gaat wisselen. Al snel verdwijnt hij uit het zicht en tot nu is hij nog steeds spoorloos met mijn 50 rand. Maar goed, we hebben de wagen zonder een schrammetje teruggevonden.  

Op Church Square staat een koor van wel 40 man gospels te zingen. We wandelen wat rond in de stad en bezoeken Melrose house, een victoriaans huis waar ooit een vredesverdrag werd getekend. 

Rond de middag vertrekken we naar Bela Bela waar we tot grote vreugde van Heike naar de Spar gaan om wat inkopen te doen. Ze is hier enkele jaren terug ook al geweest. 

Na de inkopen gaan we naar de Buyskop lodge waar we een huisje hebben gehuurd. De lodge ligt in een afgesloten domein. Bij het huisje staat een 'braai' (barbecue). Braaien is hier de nationale sport en we rijden terug naar het stadje om wijn en braaigerief te kopen. Bij het wegrijden van het domein zien we een kudde zebra's en enkele knobbelzwijnen.  

Op zondag is het hier verboden om drank aan te kopen. Maar de reuzesteak, struisvogelfilet en lamssneden maken veel goed. 

Als we het domein terug oprijden zien we opnieuw een zebra en na het uitpakken gaan we op zoek naar de kudde. Maar iedere keer als we ze naderen horen we de kloppende hoeven dieper het bos inlopen. De jeugd gaat verder en verder, maar ik keer terug naar het huisje om de braai aan te steken... en het smaakt. Een tiental meter verder zien we giraffen. En als ik omhoog kijk dan zie ik de melkweg als een schitterende streep boven mij blinken. Magisch! 

De volgende ochtend sta ik als eerste op om wild te spotten. Ik loop het wegje af waar we gisteren de giraffen zagen en zie een kudde bokken die snel wegrennen, anders niets. Als ik terugkeer naar het huisje staan op amper 50 meter giraffen te eten van de bomen.  We trekken verder naar Entabeni private game resort. We worden verwelkomd met een drankje. Het resort ligt prachtig aan de rand van een meer met een berg erachter die lijkt te zijn weggelopen uit Monument Valley.  We krijgen direct te horen dat we moeten oppassen voor de apen die overal proberen binnen te komen om eten te stelen.  

Na het middageten vertrekken we voor onze eerste 'game drive' (safaritocht in een jeep). 

Isaac is onze gids. Hij is afkomstig uit Zimbabwe. Als we zeggen dat we uit België komen dan zegt hij direct 'sorry' omdat de Belgen verloren hebben tegen Wales. Volgens Isaac de schuld van Hazard die de bal te lang heeft bijgehouden. 

Er rijden nog 4 Amerikanen mee.  

Na een tijdje ontdekt hij neushoorns. (big five : 1 van vijf ) We rijden er net langs en we zien de grote hoorn die volgens Aziaten heel wat kwalen kan verhelpen. Het mannetjesdier wil te dicht bij het vrouwtje komen en ze slaan hun hoorns hard tegen elkaar. Anton waant zich net in een film. 

We rijden verder en zien honderden dieren, van hyena's tot springbokken, knobbelzwijnen, ganzen, kwartels, gnoes, struisvogel,...   Maar het is nog een tijd zoeken tot we een mannetjesleeuw lekker lui in het gras zien liggen. ( big five: 2 van 5) Na een tijdje begint hij te geeuwen en nog wat later wandelt hij op zijn gemakjes weg, gevolgd door onze jeep. We volgen hem zeker 20 minuten. Een van onze medereizigers zegt dat hij onder een boom 2 cheeta's ziet liggen. We laten de leeuw voor wat hij is en rijden in de richting van de cheeta's. Als we ze genaderd zijn komt vanuit de verte ook de leeuw aangewandeld. De cheeta's houden de leeuw in de gaten en gaan plat op hun buik liggen. Te laat. Koning leeuw heeft ze gezien en plots stuift hij achter de 2 katten aan. De achtervolging duurt een hele tijd maar de leeuw krijgt hen niet te pakken. Je ziet zo'n klopjachten soms op tv, maar als je dat in het echt ziet dan heeft dat een fantastisch WAAAW gehalte! 

We genieten van het avondmaal in de lodge met een goed glaasje wijn. Vroeg naar bed want we moeten morgen vroeg uit de veren voor een volgende game drive. 

We staan om 5:50 op en duiken in onze kleren, het was bitterkoud vannacht. Onze chalet ligt bij het meer en we hebben vannacht de nijlpaarden gehoord. Een warm drankje en dan gaan we met Isaac terug de natuur in. We spotten olifanten (big five : 3 op 5) die op een bergflank wandelen, de krakende takken zijn van ver te horen.  We zien rijmplekken op de mest van de dieren (en ik kan je verzekeren dat de mest van een olifant en een neushoorn niet direct een klein hoopje is). Isaac bekijkt vaak de sporen in het zand. De leeuwin en haar welpen moeten hier ergens zijn, maar deze zijn heel moeilijk te spotten. Hopelijk lukt het een volgende keer. Het is stilaan tijd voor het ontbijt en we rijden over een zandweg terug naar de lodge. En wie staat daar, achter een bocht? Moeder leeuw met haar 2 welpen. Lucky us! De dag kan alweer niet meer stuk. nu ontbijten, douchen en de blog updaten. Wordt dus vervolgd.  

Vele groetjes van de Leielanders-2.