Lima, de stad met 9 miljoen Limeños

Hola, que tal?

Met ons in ieder geval muy bien! We worden wakker met het gefluit van tropische vogels. Na de gebruikelijke reinigingsrituelen gaan we ontbijten. Heerlijk geperst sap van tropisch fruit doet ons de jetlag vergeten. De koffie is best wel lekker. Enkele vogeltjes genieten mee van onze maaltijd en durven net niet de kruimels uit onze handen pikken, maar eens we van tafel gaan komen deze natuurlijke vuilnismannen onze borden helemaal leegpikken.

We worden om 9 uur opgehaald door onze vrouwelijke gids (nog nooit zo'n 'snelle' gids gehad! ;-) ) en chauffeur voor een stadstoer door deze miljoenenstad. Het verkeer verloopt verrassend vlot, rekening houdend met de 8.999.998 andere weggebruikers. Ze hebben een slim bussysteem bedacht waardoor deze over aparte rijstroken relatief snel van de ene kant naar de andere kant kunnen. Veel inwoners gebruiken deze dan ook.

We zien de verschillende wijken, passeren een gerechtsgebouw dat geïnspireerd is op ons Brussels justitiepaleis, en bezoeken het klooster van San Francisco, inclusief de catacomben. De broeders hadden er een eigenaardige hobby want de menselijke beenderen zijn netjes soort per soort gesorteerd. Het klooster is mooi; het meest indrukwekkende is de eeuwenoude bibliotheek met al even oude boeken. Het klooster wordt nog steeds gerestaureerd sinds een aardbeving bepaalde delen hevig door elkaar heeft geschud. Aardbevingen komen hier zeer geregeld voor, ooit was er zelfs een tsunami. We zien de Plazo Mayor en genieten er van de aanpalende straatjes. Daarna rijden we nog wat door de stad, en zien de kerk van de heilige Rosa, de belangrijkste heilige van Peru (en van Kortrijk...) We zien het moderne zakencentrum en keren dan terug naar de wijk Miraflores waar wij verblijven.

Miraflores is een uit de kluiten gewassen buitenwijk. Hilde en ik eten er Ceviche, het nationale gerecht van Peru. Het is rauwe vis gemarineerd in limoensap en koriander. Fantastisch! We wandelen nog wat rond, zien de paragliders vanop de top van de kliffen vertrekken, surfers wachten in de diepte op de perfecte golf om zich te laten meedrijven.

Het wordt snel fris, het is hier immers winter, we trekken dan ook naar onze inmiddels tot stamcafé omgedoopte pasteleria San Antonio voor een lekker ijsje/chocomelk. Kobe geniet van een koffie met een taartje erbij. Zijn Spaans is zo goed dat hij een soort quiche met spinazie heeft besteld, waar limoentjes bij liggen. Hij bedenkt terstond een nieuw recept : koffie met limoen. Nu wil hij nog proberen welke soort sterke drank deze fantastische uitvinding zal perfectioneren alvorens hij er een patent op neemt...

Zo, dagje alweer voorbij. Vannacht moeten we om 2u30 vertrekken voor onze echte rondreis. Wordt vervolgd...

Dank voor de vele reacties, en tot 'wederblogs' !

De Leielanders